مشخصات مجاهد شهید حسین مام رسولی
محل تولد: نقده
شهيدان سرافراز اشرف
سن: 49
محل شهادت: اشرف
تاریخ شهادت: 1392
سابقه مبارزه: 32سال
قهرمان پاکباز خلق کرد
رنج از گرده‌های کردستان برمی‌خیزد
چرا که تو دوستش داری
و زیرا که
برادران و خواهران تو
بر یالها و سینهٴ دشتهایش به خون غلطیده‌اند.
و باز هم زیرا که
مشعلی فرا راه ماست.
با شعله‌هایی حقیقی…
«من حسین مام رسولی از لحظهٴ شروع زندگی که تا حدی می‌فهمیدم و نابرابریها و تناقضات را حس می‌کردم همیشه دنبال راه و روشی بودم و گویی چیزی را گم کرده (بودم) و به همین علت دائماً جویای چیزی بودم… تا بعد از پیوستن به سازمان و آشنایی با آرمانهای والا و پر ارزش آن، به این هدف رسیدم».
حسین، زمانی که دانش‌آموز پانزده ساله‌ای بود به‌محض یافتن گمشده‌اش و برای تحقق آزادی و بهبود زندگی مردمش، درس و تحصیل را رها کرد و به مجاهدین پیوست.
حسين مام رسولی: «سال 58 در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری به وسیلهٴ انجمن موحد ارومیه (به) فروش نشریه می‌پرداختم.
در مهر سال 60 از شهر خارج شدم و به (نزد) بچه‌ها (مجاهدین) در منطقهٴ آزاد شده آمدم».
پس از شروع مقاومت، حسین در گردانهای مجاهد خلق، دلاورانه به رزمندگی پرداخت. برادرش حسن رسولی در درگیریهای سال 1360 با مزدوران رژیم، در روستای قلاتان به‌شهادت رسید. حسین شهادت برادرش را به شعله‌های انگیزه برای جنگ بیشتر تبدیل کرد.
در عملیاتی در فروردین 66 علیه پایگاههای رژیم ضدبشر، در منطقهٴ مرزی، حسین پای چپش را از دست داد. . اما خم به ابرو نیاورد و راه را با همان عزم و اراده در تمامی سه دهه گذشته در بخشهای پشتیبانی ارتش آزادی، ادامه داد.
سه دهه مبارزه و انقلاب و پایداری در نبرد به‌خصوص در دهه هشتاد، از او گوهری از مجاهدت و فداکاری و کار بی‌چشمداشت ساخت.
حسین بعد از حمله مزدوران مالکی به اشرف در 6 و 7مرداد سال 88 جزو مجاهدانی بود که در اشرف به مدت هفتاد روز تا مهر ماه اعتصاب‌غذا کردند. او آن روزها در پیامی برای هموطنانش گفت:
«آنچه که رژیم ددمنش حاکم بر ایران را به این روز رسانده، خونی است که در سالیان سال بر روی این زمین ریخته شده است مردم به‌پاخاسته ایران بدانند ما این مسیر را تا هر جایی که لازم باشد، هر میزان که بها بخواهد، هر میزان که خون بخواهد، هر میزان که فداکاری بخواهد، حاضریم پرداخت کنیم و یک قدم از خواسته‌های مردم ایران کوتاه نخواهیم آمد. مالکی و خامنه‌ای بدانند که تیر و تبر و چماق و سلاح هیچ تاثیری ندارد. من به پیروزی و سرنگونی این رژیم یقین دارم و هیچ شکی در این نیست. پیروزی از آن مردم ایران است».
کلماتش در آخرین فراز زندگیش در نگاهبانی از اموال مجاهدین در اشرف، گویای عزم و ارادهٴ کوهوار اوست:
«همهٴ وجودم، افتخارم، انگیزه و حیاتم در بودن در این مسیر خلاصه می‌شود. به چیزی جز این تف کرده و هیهات مناالذله می‌گویم و با صدای رسا می‌گویم که من مجاهد هستم و مجاهد خواهم زیست و مجاهد در این مسیر خواهم مرد و این مایه رستگاری‌ام در هر دو دنیا می‌باشد… آرزو و آرمان خودمان که همان محقق کردن دولت مهر تابان در سرزمین شیر و خورشید است فرا رسیده و با همین انگیزه و اشتیاق به مصاف سختیها و تعهدات خواهم رفت»
حسین مام رسولی 28آبان 91.
مزدوران جنایتکار خامنه‌ای و مالکی این مجاهد قهرمان را با دستان بسته به رگبار بستند. اما حسین در عزم مجاهدین، و در تاریخچهٴ پایداریهای درخشان اشرف جاودانه شد تا مبارزه‌اش و شهادتش، و حماسه پایداری‌اش برانگیزانندهٴ خلق ایران برای خروش و قیام و سرنگون کردن رژیم دد منش ولایت‌فقیه باشد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر