اروميه از شهرهايي است كه سركوب و شكنجه و اعدام مجاهدين و مبارزان با شدت و قساوت بي مانندي صورت گرفته است. در اروميه منبر امامت جمعه در انحصار آخوند درنده اي به نام «غلامرضا حسني» بود كه از همان روزهاي اول انقلاب به صورت وحشيانه اي به مجاهدين و زندانيان ساير گروهها حمله مي كرد و از دم تيغ دادن حتي پسر خود نيز ابا نكرد. عكسي را كه در همين صفحه ملاحظه مي كنيد مربوط به مجاهد خلق محمد احمدي است. او اهل چايپاره از توابع اروميه بود و به خاطر فعاليتهايش دستگير شد و در 28آبان 1360 اعدام شد. حاكم شرع صادر كننده حكم وي آخوند جلادي به نام شيخ عباس بود و دادستاني بيدادگاه او را هم فردي به نام فرهاديان به عهده داشت.
براي روشن شدن ابعاد شقاوت اعمال شده نسبت به مجاهدين ذكر نمونه اي مناسب است. مجاهد شهيد جعفر صمدي تكالو از جمله مجاهديني بود كه در سالهاي اول دهه 1360 توسط آخوندهايي همچون حسني و حاكم شرعي به نام آخوند ايمانی محكوم به اعدام شد. در گزارشي آمده است: «پاسداران بعد از به‌شهادت رساندن مجاهد شهيد جعفر صمدي تكالو به‌طور مستمر بر سرمزار او حاضر مي‌شدند و ضمن توهين به‌او، خانواده‌اش را مورد آزار و اذيت قرار مي‌دادند. تا اين كه يكبار خبر تكان‌دهنده‌اي در تمام شهر پيچيد. جسد پدر صمدي در حالي كه سرش را بريده بودند، در يكي از باغهاي اطراف شهر پيدا شد. تحقيقات بعدي نشان داد كه پاسداران، ابتدا او را كشته و بعد سرش را بريده در چاه انداخته‌اند و جسدش را در باغي رها كرده‌اند. روستاييان از رد خوني كه روي زمين بود، جسد را پيدا كرده‌بودند».
در جريان قتل عام و كشتار زندانيان سياسي در سال1367 تعداد بسياري از مجاهدين و ديگر زندانيان را به شهادت رساندند. آنچه كه روشن است نه تعداد واقعي شهيدان و نه مزار آنها هيچگاه براي خانواده شهيدان روشن نشده است. اما اعتراف تكان دهنده آخوند حسني در سال 1379 گويا بسياري مسائل مي باشد. آخوند حسني در يك اعتراف تكان دهنده فاش ساخت كه خميني فرمان قتل يك ميليون زنداني را داده بود. به نوشتة روزنامة حيات نو (3دي79) ملاحسني گفت: «حضرت امام خميني (ره) در جواب برخي از رؤساي دادگاههاي انقلاب، البته رؤساي قبل دادگاههاي انقلاب، كه نمي‌خواستند خيلي اعدام بدهند، فرمودند: اگر يك ميليون نفر هم باشند، يك‌شبه دستور مي‌دهم همهٌ اينها را به رگبار ببندند و قتلعام كنند». با اين حساب مي توان تصور كرد كه چه ميزان شقاوت در زندانهايي از قبيل «مالك اشتر» در اروميه چه گذشته است. فقط براي نمونه اشاره مي كنيم كه مجاهد شهيد بهمن شاكري را در زندان اروميه بسيار شكنجه كردند و بنا به يك گزارش در آبان سال1367 «بهمن را با عدة كثيري از زندانيان به‌تپه‌هاي پادگان مالك اشتر سپاه نزديك درياچة اروميه برده و با چوب و چماق و سيخ به‌جانشان افتادند. به‌قدري آنها را وحشيانه زده بودند كه روستاييان اطراف صداي فريادهايشان را شنيده و به‌سر تپه‌هاي اطراف آمده بودند». در گزارش ديگري آمده است كه در جريان قتل عام زندانيان سياسي در سال1367 «400زنداني را در كوههاي اطراف به‌خاك سپرده‌اند كه نام برخي از آنان نيز از جمله مجاهدين شهيد رسول سلجوقي، بهمن شاكري، احمد باني‌جنگالو، ناصر بدري، احمد رحيمي، قاسمي شكريازي(سلمان) و حنيف روشن است».
با توجه به اين واقعيات بايد گفت كه مزارهاي شهيدان در اروميه به واقع ناشناخته مانده اند. براساس گزارشي بيشتر شهيدان مجاهد را كه در اروميه اعدام شده اند در گورستان عمومي شهر واقع در روبه روی ساختمان صدا و سيما، بلوار راديو تلويزيون دفن شده اند. براساس برخي گزارشهاي ديگر شهيدان در منطقه اي جدا در گورستان شهر، که باغ رضوان نام دارد، دفن کرده اند. اما بي ترديد بسياري باغات و بيابانهاي دور افتاده از شهر مزار تك تك مجاهديني است كه بدون نام در خاك آرميده اند.
با ما درکانال پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai
#iran #iran🇮🇷 #iranin #iranazad #iranforfreedom #iranfreedom #iranfollower #iranfollowers
#قتلعام67 #جنبش_دادخواهی #ایران #اعدام #زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #مریم_رجوی #تهران #تبریز #خوزستان #شیراز #اهواز #tehran #مقاومت #مجاهدین #ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر